Մեծ գյուտարարը շրջապատված էր միստիկայով և գաղտնիքներով, և այդ պատճառով բառացիորեն խելքահան էր անում կանանց: Տիկնայք պատրաստ էին ամեն ինչ անել նրա համար…
Նիկոլա Տեսլան շրջապատված էր միստիկայով և գաղտնիքներով, և այդ պատճառով բառացիորեն խելքահան էր անում կանանց: Տիկնայք պատրաստ էին ամեն ինչ անել նրա համար, բայց փայլուն գյուտարարը երբեք նրանցից ոչ մեկին չպատասխանեց փոխադարձ զգացմունքներով։
Տեսլան պնդում էր, որ «գիտնականը պետք է իր բոլոր զգացմունքները նվիրի միայն գիտությանը, քանի որ դրանք բաժանելով՝ նա չի կարողանա գիտությանը տալ այն ամենը, ինչ իրենից պահանջվում է… լինել միայնակ՝ ահա այն ժամանակը, երբ ծնվում են գաղափարները…»: Նա համոզված էր, որ իր տաղանդը չկորցնելու համար պետք է կույս մնալ:
Հայտնի է նաև, որ գիտնականը տարված էր էվգենիկայով՝ մարդկության ընտրողականության գիտություն։ Տեսլան վստահ էր, որ Երկրի վրա ծնելիության մակարդակը պետք է խստորեն վերահսկվի, և սերունդները զերծ կմնան այլասերումից։ Թե ինչ նկատի ուներ գիտնականը, մնաց առեղծված:
Բացի այդ, Տեսլան տառապում էր օբսեսիվ-կոմպուլսիվ խանգարմամբ (կպչուն վիճակների նևրոզ)։ Ջոն Օ’Նիլը իր «Հանճարը հորդում է» գրքում նկարագրում է հանճարեղ գիտնականի որոշ ֆոբիաներ և սովորություններ:
«Տեսլան սարսափում էր մանրէներից, և դա շատ էր դժվարացնում նրա առօրյան։ Նա պահանջում էր, որ ուրիշ ոչ ոք չնստի այն սեղանի շուրջ, որի վրա ինքը ճաշում էր հյուրանոցում, և որ յուրաքանչյուր սնվելուց առաջ այն ծածկեն նոր սփռոցով։ Նա նաև պահանջում էր, որ իր ձախ կողմում, սեղանին դրվի երկու տասնյակ անձեռոցիկներ։ Արծաթե իրերի յուրաքանչյուր կտոր և յուրաքանչյուր ուտեստ, որ մատուցում էին նրան, իսկ խոհանոցից մատուցելուց առաջ դրանք, նրա խնդրանքով, պետք է մանրէազերծվեին եռացող ջրով, նա վերցնում էր մի անձեռոցիկով և սրբում մյուսով։ Իսկ հետո նա կարող էր երկու անձեռոցիկն էլ գցել հատակին։ Նույնիսկ ոչ մեծ սնունդ ընդունելու ժամանակ նա սովորաբար սպառում էր անձեռոցիկների մի ամբողջ փաթեթ։ Նա ամենից շատ ատում էր ճանճերին, և եթե դրանցից մեկը նստեր իր սեղանին, բավական էր սեղանից ամեն ինչ մաքրել և նորից սկսել ճաշելը։
Նա իր աշխատասենյակում միշտ առանձին լվացարաններով զուգարան էր կազմակերպում, որոնցից բացի իրենից ոչ ոք չէր կարող օգտվել, և ամենափոքր պատճառով լվանում էր ձեռքերը, իսկ ձեռքերը լվանալուց հետո քարտուղարուհուց թարմ սրբիչ էր պահանջում։
Խուսափելով ձեռքսեղմումներից՝ Տեսլան հասնում էր ծայրահեղությունների և սովորաբար թաքցնում էր ձեռքերը մեջքի հետևում, երբ նրան մոտենում էր մեկը, ով կարող էր սեղմել նրա ձեռքը։ Այդ պատճառով նա հաճախ էր հայտնվում անհարմար իրավիճակներում։ Եթե իր աշխատասենյակում պատահական այցելուն սեղմում էր նրա ձեռքը, Տեսլան շատ էր վրդովվում, որ չէր կարողանում ուշադրություն դարձնել իր գործին և հաճախ վռնդում էր նրան՝ չլսելով հարցի էությունը, իսկ հետո անմիջապես շտապում էր լվացարան և մանրակրկիտ կերպով լվանում ձեռքերը: Իսկ կեղտոտ ձեռքերով ճաշող բանվորների տեսարանը սրտխառնոց էր առաջացնում նրա մոտ։
Մարգարիտները նույնպես Տեսլայի ֆոբիաներից էին։ Եթե հրավիրված ընթրիքի կանանցից մեկի վրա մարգարիտներ կային, նա չէր կարողանում ուտել: Ընդհանրապես, հարթ կլոր մակերեսները նրա համար զզվելի էին, ուստի նույնիսկ բիլիարդի գնդակներին նա շատ երկար էր փորձում սովորել:
Չի կարելի ասել, որ Տեսլան չէր գիտակցում իր տհաճ թուլություները, ընդհակառակը, նա քաջատեղյակ էր դրանց մասին, թե որքանով են դրանք բարդացնում իր առօրյան։ Բայց դրանք նրա էության անբաժան մասն էին, և նա չէր կարող ավելի շատ անտեսել դրանք, քան իր աջ ձեռքը: Միգուցե դրանք նրա մենակության հետևանքն էին, կամ գուցե միայնության նպաստող պատճառ»։
Երբ գյուտարարը 68 տարեկան էր, Galveston Daily News թերթին տված հարցազրույցում նա անկեղծորեն բացատրեց, թե ինչու չի ամուսնացել.
«… Նախկինում ամուսնանալ չցանկանալու պատճառն իմ վերաբերմունքն էր կնոջը։ Ես հավատում էի, որ նուրբ միտքը և նուրբ հոգին կնոջը դարձնում են մոլորակի ամենաբարձր հոգևոր էակը, որը շատ առումներով գերազանցում է տղամարդուն: Ես նրան միշտ դրել եմ ամենաբարձր պատվանդանի վրա, որին այլ տղամարդիկ, այդ թվում՝ ես, երբեք չեն հասնի։ Այսպիսով, ես ինձ անարժան էի զգում նրանց: Հիմա պատճառն այլ է՝ կանայք այնպես են փոխվել, որ ես շատ ավելի եմ հակված մենակության։ «Նոր ազատության» հետևից ընկած՝ կինը իջել է պատվանդանից։ Քնքուշ, դողդոջուն վարդին փոխարինել է տղամարդակերպ արարած, ով վստահ է, որ կյանքում իր հաջողությունը կախված է իր կայացումից՝ սպորտում, բիզնեսում և ցանկացած այլ տղամարդկային գործունեության մեջ:
Նիկոլա Տեսլան այդպես էլ չամուսնացավ, թեև, ըստ որոշ շշուկների, կյանքի վերջին տարիներին նա սկսել էր կասկածել իր որոշման ճշտության մեջ։
